بررسی نقش هنر بر علاقه دانش آموزان به یادگیری و مدرسه

هنر پدیده ای است که از دیرباز نقشی بسزا در زندگی انسان دارد و تاثیر این موضوع چنان بوده است که همراه بسیاری از صاحب نظران و اندیشمندان در ادیان و مکاتب مختلف از آن به عنوان وسیله ای کارآمد و موثر در جهت ترویج و تبلیغ اندیشه ها و رفتار مورد نظر خود از آن استفاده کردهاند. خاستگاه هنر هر چه باشد، درباره این مطلب میان اندیشمندان مختلف اتفاق نظر وجود دارد که »هنر از قدیمی ترین و موثرترین پدیدههای زندگی فردی و اجتماعی انسان است «، تا جایی که هیچ وسیله یا روش زندگی را نمی توان پیدا کرد که هنر به نوعی در آن نفوذ نکرده باشد. هنر به مفهوم متعالی ، عرصه ظهور صورتهای خیالی و ادراکهای شهودی ذهن و به مفهوم ظاهری ، جلوه فرافکنی و تخلیه احساسات نهایی است . در هر سطح ، هنر بهترین مجال برای به تصویر کشیدن خویشتن ناهشیار و تمثیل درآوردن افکار ناپیدا و ایده های خلاق است و به فرد فرصت می دهد که بر تصاویر درونی خود بنگرد و با تمثیل های ناهشیار خود مناظره و بر بازسازی خود نظاره کند.مهم ترین هدف آموزش و پرورش در تعلیم و تربیت دانش آموزان فراهم کردن شرایط و امکانات لازم برای بالا بردن سطح شناخت ، تقویت ، خلاقیت و قدرت بررسی نقد و تحلیل در آن ها است . یکی از راه های تحقق این امر آموزش صحیح هنر به دانش آموزان است . مفاهیم هنر به رقم غوطه وری مان در کشوری هنر آفرین و هنر پرور چندان شناخته شده نیست و در حال حاضر قابلیت های هنر در زندگی روزمره و نظام آموزشی چندان شناخته شده نیست . با تعریف صحیح هنر و آشنا شدن به قوت های آن پی می بریم که تا چه حد از این نیروی نهفته در اصالت های فرهنگی و ملی مان غافل بوده ایم و نتوانسته ایم بهره چندانی در تربیت و تعلیم دانش آموزان داشته باشیم .

کلیدواژه ها:

هنر ، یادگیری ، تعلیم و تربیت