هوش هیجانی و توانایی حل مساله با خودکنترلی در دانش آموزان

سال های نوجوانی مرحله مهم و برجسته رشد و تکامل اجتماعی و روانی فرد به شمار می رود. در این دوره نیاز به تعادل هیجانی و عاطفی بخصوص تعادل بین عواطف و عقل ، درک ارزش وجودی خویشتن ، خودآگاهی با انتخاب هدف های واقعی در زندگی ، استقلال عاطفی از خانواده، حفظ تعادل روانی و عاطفی خویشتن در مقابل عوامل فشارزای زندگی و محیطی و برقراری روابط سالم با دیگران، کسب مهارت های اجتماعی لازم در دوست یابی ، کنترل اضطراب، شناخت زندگی سالم و موثر و چگونگی برخورداری از آن مهمترین نیازهای نوجوانان می باشد. بنابراین کمک به نوجوان در رشد و گسترش مهارت های اجتماعی مورد نیاز برای زندگی موثر، ایجاد یا افزایش اعتماد به نفس و ماهیت خودکنترلی در برابر مشکلات و حل آن و همچنین کمک به آنها در رشد و تکامل عواطف و مهارت های اجتماعی لازم جهت سازگاری موفق با محیط اجتماعی و زندگی موثر و سازنده در جامعه ضروری به نظر می رسد.هدف از مقاله حاضر، بررسی هوش هیجانی و توانایی حل مساله با خودکنترلی دانش آموزان می باشد. روش تحقیق در این مقاله روش توصیفی - همبستگی و کتابخانه ای می باشد که با استفاده از ابزار پرسش نامه ها و فیش برداری و مراجعه به پایگاه ها و کتاب ها و منابع اطلاعاتی داخلی و خارجی اقدام به جمع آوری اطلاعات و داده های لازم شده است .

کلیدواژه ها:

توانایی حل مساله ، خودکنترلی ، هوش هیجانی ، دانش آموزان