معلم و دانش آموز در آینه ادب فارسی

کمال و تمامیت شخصیت انسان بر اساس دانش و بینش او استوار است ؛ چرا که آدمی در سایه بینش و دانش خویش می تواند به مقام خلیفه اللهی برسد. از جمله عناصر مهم و کلیدی در روند انتقال دانش ، می توان به معلم و دانش آموز اشارهکرد. معلم مهمترین عامل ایجاد کننده شرایط مطلوب یادگیری و یاددهی است و بعد از دانش آموز ، دومین عنصر مهم نظام آموزش و پرورش به شمار می آید . معلم باید بتواند ارتباطی سالم و دو طرفه برقرار نماید، تا سبب تبادل افکار و احساسات شده و در قبال آن به انتقال مفاهیم و دانش مورد نیاز دانش آموزان بپردازد و آنها را در فرآیند یادگیری راهنمایی نماید و این برقراری ارتباط موثر جز با مدیریت اثربخش و توانای معلم ممکن نخواهد شد. این پژوهش به روش توصیفی – تحلیلی برآن است تا به بررسی رابطه معلم و دانش آموز در آینه ادب فارسی بپردازد.

کلیدواژه ها:

معلم ، دانش آموز ، ادبیات فارسی ، سعدی