پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس مهارت های اجتماعی نوجوانان

شناسایی عوامل اضطرابآور و همچنین کاهش آن دارای اهمیت است ؛ در این راستا، هدف اصلی پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس مهارتهای اجتماعی نوجوانان بود. روش پژوهش مورداستفاده توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه منطقه سه آموزش وپرورش شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای ، تعداد ۲۷۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. ابزار جمع آوری دادهها شامل پرسش نامه اضطراب اجتماعی کانور و همکاران (۲۰۰۰) و پرسش نامه مهارتهای اجتماعی نوجوانان ایندر بیتزن و فوستر (۱۹۹۲) بود. دادههای پژوهش با استفاده از روشهای آمار توصیفی (شاخص های گرایش مرکزی و پراکندگی ) و استنباطی (همبستگی پیرسون، و تحلیل رگرسیون چندمتغیره گامبه گام) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت (۰۵/۰.(P< نتایج نشان داد که بین مهارتهای اجتماعی با اضطراب اجتماعی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد بر اساس یافته ها چنین نتیجه گیری می شود که هر چه مهارت اجتماعی نوجوان بیشتر باشد، اضطراب اجتماعی کمتری را تجربه خواهند کرد.

کلیدواژه ها:

اضطراب اجتماعی ، دانش آموزان ، نوجوانان ، مهارت اجتماعی .