بررسی چگونگی مواجهه با اختلال بیش فعالی دانش آموزان

هدف از این پژوهش بررسی چگونگی مواجهه با اختلال بیش فعالی دانش آموزان بود. این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . اختلال بیش فعالی یک اختلال در دوران کودکی و نوجوانی است که با علائم پایدار افزایش فعالیت و رفتارهای تکانه ای مشخص می شود. کودکان دچار اختلال بیش فعالی ، بچه هایی پرحرف، لجباز و خودسر بوده، با پدر و مادر همراه نشده و از آنها اطاعت نمی کنند، از دیگران توقع کمک دارند و نمی توانند به گونه ای مستقل به بازی و فعالیت بپردازند. شواهد حاکی از آن است که دو عامل اساسی نظیر عوامل محیطی و ژنتیکی در ایجاد این اختلال دخیل هستند. روش های درمانی متفاوتی از جمله دارو درمانی ، رفتاردرمانی ، بازی درمانی ، و ... برای معالجه این اختلال وجود دارد. سه ویژگی اصلی این اختلال را می توان بیش فعالی ، نارسایی توجه و تکانشگری دانست . برآورده کردن نیازهای تحصیلی دانش آموز مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی می تواند برای معلمان و دانش آموزان مضر باشد. برای معلمان مهم است که راهبردهایی داشته باشند که نیازهای یادگیری منحصر به فرد این جمعیت را برطرف کند. برآوردن نیازهای تحصیلی یک دانش آموز مبتلا به بیش فعالی در یک محیط کلاسی معمولی برای هر معلمی چالش برانگیز است . این نکته حائز اهمیت است که با نقاط قوت دانش آموزان مبتلا به بیش فعالی بازی کنیم . برای معلمان این به معنای این است که به جای اینکه بیش فعالی را منفی بدانند، به راههایی فکر کنند که استعدادهای دانش آموز را به نمایش بگذارند.

کلیدواژه ها:

بیش فعال ، نقص توجه ، آموزش ویژه ، کلاس درس