بررسی عوامل درسی و آموزشی موثر بر پیشرفت دانش آموزان

امروزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به عنوان یک شاخص مهم برای ارزیابی نظامهای آموزشی مورد توجه قرار گرفته است . علاوه براین ، پیشرفت تحصیلی همواره برای معلمان، دانش آموزان، والدین ، نظریه پردازان، و محققان تربیتی نیز حائز اهمیت بوده است . برای مثال، پیشرفت تحصیلی یادگیرندگان یکی از مهمترین ملاکهای ارزیابی عملکرد معلمان محسوب می شود. برای دانش آموزان نیز معدل تحصیلی معرف توانایی های علمی آنها برای ورود به دنیای کار و اشتغال و مقاطع تحصیلی بالاتر است . شاید به علت همین اهمیت باشد که نظریه پردازان تربیتی بسیاری از پژوهش های خود را بر شناخت عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی متمرکز کرده اند. مطالعه عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی مساله پیچیده ای است که چرا که پیشرفت عنصری چند بعدی است و به گونه ای ظریف به رشد جسمی اجتماعی ، شناختی و عاطفی دانش آموزان مربوط است . در گذشته بسیاری از پژوهشگران بروی تاثیر توانایی های ذهن و شناختی بر پیشرفت تحصیلی تاکید می کردند. پیاژه با تبیین تحول ذهن با این فرض که فرایند تفکر در نوجوانی و بزرگسالی به لحاظ کیفی با فرایند تفکر در دوران کودکی تفاوت دارد و نیز با تاکید بر ساختار تفکر و نه محتوای آن، جریان رشد شناختی را در طی چهار مرحله : حسی , حرکتی , پیش عملیاتی ، عملیاتی عینی و عملیات صوری تبیین می کند که ترتیب عبور از این مراحل برای همه افراد یکسان است . پژوهش ها نشان می دهند که بین رشد شناختی ، و پیشرفت در مدرسه رابطه وجود دارد. به این صورت که .دانش آموزان دارای رشد ذهنی بالاتر از پیشرفت بهتری در مدرسه بر خوردارند

کلیدواژه ها:

شاخص ، نهاد ، کیفیت بخشی ، علاقه و پیشرفت تحصیلی