بررسی رویکردهای یادگیری مشارکتی و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی

برنامه ریزان آموزشی ، معلمان، پدران و مادران در سراسر دنیا تلاش می کنند تا شیوه هایی بیابند که بتوان با استفاده از آنها، دانش آموزان امروز را برای زیستن در دنیای قابل غیر پیش بینی فردا آماده کرد. در چنین وضعیتی ، کارشناسان تربیتی بر این باورند که تحمیل کوله بار سنگینی از دانش و اطلاعات به دانش آموزان، به تنهایی کارگشای مسائل زندگی آینده ی آنان نیست . امروزه، مهم ترین وظیفه ونقش آموزش در مدرسه ها آموزش شیوه های یادگیری و » پرورش آموختن برای زیستن « مهارتهایی است که فرد را قادر میسازند، خود راه های حل مسائل و کشف مجهولات را بیابد. دنیای امروز دارای ویژگی هایی است که با گذشته نزدیک تفاوت هایی اساسی دارد. بنابراین ادامه فعالیت نظام آموزش و پرورش امروز با روش های تدریس سنتی که دانش آموز را منفعل و مطیع بار می آورد امکان پذیر نیست . اکثر متفکران و جامعه شناسان یکی از علت های اصلی عدم موفقیت کشورهای جهان سوم را چند صدایی بودن جوامع کاری و نظایر آن می دانند و در مقابل ، یکی از دلایل اساسی کشورهای پیشرفته را ترغیب و تمرین دانش آموزان به انجام کار مشارکتی و پرورش روحیه همکاری و گروه گرایی در آنان به شمار می آورند. با توجه به تاثیر بسیار زیاد روش تدریس معلم در یادگیری بهتر دانش آموزانولزوم تحول در امر آموزش و پرورش و داشتن جوانانی با روحیه کار گروهی بالا، لازم است که به سمت روش های تدریس فعال و متکی بر فراگیر حرکت نماییم و در کنار آن به یادگیری معنادار دست یابیم . بنابراین معلمان باید روش های فعال مشارکتی را به خوبی فرا گرفته و این روشها را در کلاس های درس اجرا کنند و همچنین در جهت تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به گروه گرایی نیز گام بردارند زیرا اگر دانش آموزان نسبت به این روش نگرش مثبتی نداشته باشند، قطعا پذیرای آنها نیستند و این روش ها هرچند مفید بی اثر خواهند بود.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموز.