تاثیر استفاده از روش تدریس مبتنی بر زیبایی شناختی در درس فارسی بر نارسانویسی و نارساخوانی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی

از مهمترین دغدغه های متخصصان حوزه تعلیم و تربیت استراتژی های رسیدن به پیشرفت درسی و در نهایت پیشرفت تحصیلی فراگیران است . در این میان از مهمترین استراتژی های تاثیرگذار بر پیشرفت تحصیلی می توان به روش تدریس معلم اشاره نمود. در میان روش های متعدد و کاربردی تدریس معلمان می توان به تدریس مبتنی بر زیبایی شناختی اشاره نمود.تلفیق هنر با فرایند یاددهی -یادگیری موجب یادگیری معنادار و پایدار در دانش آموزان خواهد شد. راهبردهای آموزشی مبتنی بر زیبایی شناسی علاوه بر داشتن تنوع، پربار،لذت بخش و خلاقانه می باشند و فراگیران میل به تکرار آن دارند. بنابراین آموزش از طریق زیباشناسی ، نوعی ابزار و مهارت جدید برای دیدن جهان، فرهنگ و زندگی در اختیار فراگیر قرار می دهد. روش تدریس بر عوامل متعددی تاثیر گذار است از جمله عوامل شناختی و شخصی چون انگیزش، خودکارآمدی و همچنین پیشرفت درسی ، که از این طریق رسیدن به اهداف آموزشی تسهیل می گردد. مسئله مهم این است که معلمان در کلاس های درسی خود با دانش آموزان مختلفی مواجه هستند که از تفاوتهای فردی برخوردار بوده و گاهی در هر کلاس تعدادی از دانش آموزان با اختلالات مختلف یادگیری دست و پنجه نرم می کنند.

کلیدواژه ها:

زیبایی شناختی ، نارسانویسی ، نارساخوانی