ترغیب دانش آموزان به نماز و مسائل معنوی

در این پژوهش نشان دادیم که چگونه با راهکارها و تجربیات دیگران و همکاری کادر مدرسه می توان هر اقدام مثبتی را در مدرسه به انجام رساند. روش تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی ، از نظر اجرا توصیفی ، از نوع اقدام پژوهی می باشد. این تحقیق در زمره تحقیقات کیفی است .ابزار گردآوری داده ها هم پرسشنامه و مصاحبه است .یکی از این اقدامات مثبت برگزاری نماز جماعت در مدرسه با حضور حد اکثری دانش آموزان و ترغیب به مسائل معنوی است . بسیار مشاهده شده است که کودکان در کنار پدر و مادر می ایستند یا به تنهایی نماز خواندن آن ها را تقلید می کنند. این مساله بیانگر این واقعیت است که رفتار کودک ،انعکاسی از رفتار الگوهاست و اگر مورد تشویق و تایید والدین و سایر الگوها قرار گیرد ،تمایل بیشتری برای انجام آن پیدا میکند . از سوی دیگر لازم است اولیا و مربیان همواره در عملکرد خود ثابت قدم بوده، شخصیتی عاطفی ، منطقی و محبوب داشته باشند تا اثرگذاری آن ها در اجاد عادات خوب در کودکان افزایش یابد . تعلیم و تکریم نماز و توام کردن نماز با تجارب متنوع و خوشایند برای کودکان می تواند به علاقه مندی و عادت دادن آن به نماز موثر باشد.هدف از این مطالعه و اقدام پژوهی تثبیت و یادگیری نماز در دانش آموزان است که کارهای ذیل انجام شد، پرورش ریشه های فطری و احساسات مذهبی بچه ها و بعد با استفاده از مدل گروه بندی دانش آموزان واستفاده از تدریس گروه همیار و تشویق دانش آموزان که نماز یاد گرفتند و تشویق کسانی که به هم گروه خودنماز یاد دادند وتشویق کامل گروهی که نماز زودتر از بقیه گروه ها نماز یاد گرفتند باعث شد که تمام دانش آموزان کلاس ششم نماز یاد بگیرند و نسبت به نماز و نماز جماعت علاقه مند شوند. حضور دانش آموزان در نماز جماعت در ابتدای سال تحصیلی بسیار ناچیز بود اما با راهکارهایی که توسط اولیاء و همکاران در مدرسه اجرا کردیم توانستیم پس از ۴ ماه حضور حد اکثری دانش آموزان را در نماز جماعت داشته باشیم .

کلیدواژه ها:

نماز جماعت ، راهکار ، حضور حد اکثری ، مسائل معنوی