بررسی جایگاه ویژگی های شخصیتی دانش آموزان در نظام تعلیم و تربیت

هدف از پژوهش حاضر بررسی جایگاه ویژگی های شخصیتی دانش آموزان در نظام تعلیم و تربیت می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . شخصیت از بنیادی ترین مفاهیم روان شناسی است . شخصیت یعنی عنصر ثابت رفتار فرد، شیوه بودن او و به طور کلی آنچه همواره با او هست و موجب تمایز او از دیگران میشود. این ثبات زمینه ای فراهم می آورد تا رفتار فرد در موقعیتهای مختلف و تا اندازه ای به طور عینی پیشبینی شود. زندگی دانش آموزی مرحله ای است که فرد با کسب ارزشه ایی چون سختکوشی برای نمرات بهتر، نظم و انضباط، وقت شناسی ، کار گروهی ، اتحاد و …، برای تبدیل شدن به یک انسان موفق و خوب تلاش میکند. این دوره زمانی است که شخصیت فرد را شکل میدهد و او را برای رویارویی با چالشهای آینده زندگی با شجاعت و قدرت آماده میکند. پرورش شخصیت در باب آموزش دانش آموزان است که چگونه به درستی تصمیم بگیرند و چگونه بر طبق آن رفتار کنند. پرورش شخصیت دانش ، مهارت ها و توانایی ها برای انتخاب درست در جهت مسئولیت پذیر بودن را بهبود می بخشد. هدف پرورش شخصیت رشد افرادی است که در کودکی قادر به درک ارزش های اخلاقی و مفید هستند و از ظرفیت های خود برای انجام بهترین و صحیح ترین کار ها استفاده می کنند.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، دانش آموزان ، تعلیم و تربیت ، مدرسه