نقش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و بهزیستی معنوی در پیش بینی شادکامی دانش آموزان دوره متوسطه

هدف از پژوهش حاضر نقش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و بهزیستی معنوی در پیش بینی شادکامی دانش آموزان دوره متوسطه بوده است . روش توصیفی و از نوع همبستگی است . جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر داراب در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ بوده است . در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از بین مدارس دوره دوم متوسطه شهر داراب به صورت تصادفی ۸ مدرسه انتخاب و از هر مدرسه یک کلاس انتخاب و تمام دانش آموزان آن کلاسها به عنوان نمونه آماری در پژوهش حاضر شرکت کردند ابزار گردآوری اطلاعات شامل سه پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، بهزیستی معنوی و شادکامی می باشد. همچنین روایی و پایایی پرسشنامه ها نیز مورد تایید قرار گرفت به منظور تحلیل داد ها از دو روش آمار توصیفی و استنباطی که در آمار استنباطی از روش های آماری همبستگی و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد که نتایج نشان داد که راهبردهای یادگیری خودتنظیمی به طور معناداری قادر به پیش بینی شادکامی دانش آموزان می باشد. بهزیستی معنوی به طور معناداری قادر به پیش بینی شادکامی دانش آموزان می باشند.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، بهزیستی معنوی