بررسی نقش طرحواره های ناسازگار اولیه در پیش بینی علائم وسواس در بحران کرونا

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش طرحوارههای ناسازگار اولیه در پیش بینی علائم وسواس در بحران کرونا بود. این پزوهش از نوع هدف کاربردی و روش جمع آوری اطلاعات به صورت توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه این پژوهش شامل تمامی دانشجویان ساکن شهر مشهد در تابستان ۱۴۰۰ بودند که نمونه پژوهش شامل ۱۹۸ نفر از دانشجویانی بودند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. به منظور گردآوری دادهها از پرسشنامه وسواس مادزلی ، پرسشنامه فرم کوتاه طرحواره یانگ استفاده شد. در این پژوهش در بخش توصیف داده ها از میانگین و انحراف استاندارد و در بخش استنباطی از ضرایب همبستگی پیرسون وآزمون تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که تمامی ضرایب همبستگی محاسبه شده بین طرحوارههای ناسازگار اولیه با علائم وسواس مثبت بوده و در سطح آلفای ۰۱/۰ معنی دار می باشند. همچنین طرحوارههای ناسازگار اولیه به شکل مثبت و معنی داری علائم وسواس در طول بحران کرونا را پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

طرحوارههای ناسازگار اولیه ، علائم وسواس ، کرونا