بررسی نقش طرحواره های ناسازگار اولیه در پیش بینی علائم اضطراب در بحران کرونا

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش طرحوارههای ناسازگار اولیه در پیش بینی علائم اضطراب در بحران کرونا بود. این پزوهش از نظر نوع هدف کاربردی و روش جمع آوری اطلاعات به صورت توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه این پژوهش شامل تمامی دانشجویان ساکن شهر مشهد در تابستان ۱۴۰۰ بودند که نمونه پژوهش شامل ۱۹۸ نفر از دانشجویانی بودند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. به منظور گردآوری دادهها از پرسشنامه اضطراب بک ، پرسشنامه فرم کوتاه طرحواره یانگ استفاده شد. در این پژوهش در بخش توصیف داده ها از میانگین و انحراف استاندارد و در بخش استنباطی از ضرایب همبستگی پیرسون وآزمون تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که تمامی ضرایب همبستگی محاسبه شده بین طرحوارههای ناسازگار اولیه با علائم اضطراب مثبت بوده و در سطح آلفای ۰۱/۰ معنی دار می باشند. همچنین طرحوارههای ناسازگار اولیه به شکل مثبت و معنی داری علائم اضطراب در طول بحران کرونا را پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

طرحوارههای ناسازگار اولیه ، علائم اضطراب ، کرونا