بررسی اثربخشی بازیهای مشارکتی بر ابعاد سازش جمعی دانش آموزان دارای اختلال اضطراب اجتماعی دوره دوم دبستان

این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی بازیهای مشارکتی بر سازش جمعی دانش آموزان دارای اختلال اضطراب اجتماعی دوره دوم دبستان انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر ۱۱ تا ۱۲ ساله در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در مدارس دوره دوم دبستان منطقه ۶ شهر مشهد، تشکیل دادند. جهت انتخاب نمونه ابتدا به صورت نمونه گیری خوشه ای تعداد ۱۲۰ دانش آموز از مدارس دوره دوم دبستان انتخاب شدند. آنها به پرسشنامه اضطراب اجتماعی لا یبویتز (۱۹۸۷) پاسخ دادند سپس از بین کسانی که نمرات بالاتر از میانگین در پرسشنامه اضطراب اجتماعی به دست آوردند به صورت نمونه گیری تصادفی تعداد ۳۰ دانش آموز انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند هر گروه ۱۵ نفر گروه آزمایش تحت مداخله بازیهای مشارکتی فتح آبادی و همکاران ۱۳۹۹) قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند در ابتدا و انتهای پژوهش آزمودنیها به سازش یافتگی اجتماعی سینها و سینگ (۱۹۹۳) پاسخ دادند. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار spss و تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بازی های مشارکتی بر افزایش سازش جمعی دانش آموزان دارای اختلال اضطراب اجتماعی دوره دوم دبستان موثر است.