امنیت غذایی و سلامت عمومی با منشا محصولات تراریخته در پرتو نظام حقوق بین الملل

در سطح جهان تولید، کاربرد و تجارت محصولات تراریخته دارای ابعادپیچیده و متناقضی است، این پیچیدگی و مخاطرات احتمالی موجب تدوین قوانینداخلی و معاهدات بین المللی مختلفی در سطح جهان شده است. امنیت غذایی بحثمهمی در جامعه جهانی است و با توجه به کمبود مواد غذایی و توزیع فراوان محصولاتتراریخته و با توجه به مضراتی که این محصولات دارند، کشورها با چالش هایی همچونکنش های حساسیت زا، سمیت محصولات تراریخته، ایجاد مقاومت نسبت به آنتیبیوتیک ها، ایجاد مشکل در فریند تولید مثل و ایجاد تومور مغزی مواجه هستند. در اینپژوهش که با استفاده از شیوه توصیفی تحلیلی و با استفاده از روش مطالعاتکتابخانه ای انجام گریده است، به بررسی محصولات تراریخته از زوایای متعدد حقوقیپرداخته شد. نتایج بیانگر آن است که با توجه به محدودیت های موجود و کمبود موادغذایی در جوامع از یک طرف با فقدان مواد غذایی سالم مواجه و از یک طرف با مضراتاین محصولات روبرو هستند. لذا در جهت حل این چالش ها همکاری سازمان هاییجهانی همچون فائو با سازمان های تجاری جهانی و بازنگری در قوانین جهانی در بحثامنیت غذایی می تواند نوید بهبود در این زمینه را دهد. همچنین این مسئله در پرتوقوانین ایران نشان می دهد که قانون ایمنی زیستی ایران چند ابهام اصلی دارد کهابهامات مسئولیت مدنی فرآورده های تراریخته را دوچندان کرده است. به طوری کهبرخلاف قوانین بین المللی که برای جبران خسارت محصولات تراریخته به قانون خاص و پذیرش مسئولیت محض استناد می کنند، در قانون ایمنی زیستی ایران گرایش به شیوه سنتی اثبات تقصیر در نظام مسئولیت مدنی است.

کلیدواژه ها:

تراریخته ، قوانین ایران ، حقوق بین الملل ، مسئولیت مدنی ، جبران خسارت