حفاظت از سلامت روان کودکان در برابر فضای مجازی در حقوق ایران و مطالعه تطبیقی در کنوانسیون سازمان ملل متحد در حقوق کودک و اصول (COP)

انفجار فناوری اطلاعات و ارتباطات، فرصت های بی سابقه ای را برای کودکان ونوجوانان ایجاد کرده است تا با هم ارتباط برقرار کنند، اطلاعات مفید به اشتراکبگذارند، یاد بگیرند، به اطلاعات دسترسی داشته باشند و نظرات خود را در موردموضوعاتی که بر زندگی و جوامع آنها تاثیر می گذارد، بیان کنند. اما دسترسی گسترده ترو آسان تر به اینترنت و فناوری تلفن همراه نیز چالش های مهمی را برای ایمنی کودکان هم آنلاین و هم آفلاین ایجاد می کند. به همین جهت، امنیت سایبری در فضایمجازی در مورد ایمنی کودکان اهمیت دارد. کودکان ممکن است ناآگاهانه خود را با بهاشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی آنلاین یا تعامل با افراد غریبه در معرض خطر قراردهند. والدین باید به فرزندان خود در مورد ایمنی و حریم خصوصی آنلاین آموزشدهند و اطمینان حاصل کنند که کنترل های والدین بر دستگاه ها و حساب ها برایجلوگیری از دسترسی غیرمجاز تنظیم شده است. برای کاهش خطرات انقلاب دیجیتالدر حالی که کودکان و جوانان بیشتری را قادر می سازد از مزایای آن بهره مند شوند،دولت ها، جامعه مدنی، جوامع محلی، سازمان های بینالمللی و بخش خصوصی باید دریک هدف مشترک گرد هم آیند. صنعت فناوری نقش مهمی در ایجاد پایه هایی برایاستفاده ایمن تر و مطمئن تر از خدمات مبتنی بر اینترنت و سایر فناوری ها برایکودکان امروزی و نسل های آینده دارد. کسب وکارها باید حمایت از کودکان را در مرکزکار خود قرار دهند و توجه ویژه ای به حفاظت از حریم خصوصی داده های شخصیکاربران جوان، حفظ حق آزادی بیان آن ها و ایجاد سیستم هایی برای رسیدگی به نقضحقوق کودکان در هنگام وقوع آن ها داشته باشند. به همین جهت، اتحادیه بین المللی مخابرات، ابتکار حفاظت آنلاین از کودکان (COP) را در نوامبر ۱۴۴۹ به عنوان یک تلاش چندجانبه در چارچوب برنامه جهانی امنیت سایبری (GCA) راه اندازی کرد. اینابتکار شرکای همه بخش های جامعه جهانی را گرد هم می آورد تا یک تجربه آنلاین امنو قدرتمند برای کودکان در سراسر جهان ایجاد کند. به عنوان بخشی از این ابتکار، درسال ۲۰۰۹، ITU مجموعه ای از دستورالعمل های COP را برای چهار گروه منتشر کرد:کودکان، والدین، سرپرستان و مربیان، صنعت و سیاستگذاران. دستورالعمل های مذکوردر مورد حمایت آنلاین از کودکان با هدف ایجاد پایه ای برای استفاده ایمن تر ومطمئن تر از خدمات مبتنی بر اینترنت و فناوری های مرتبط برای کودکان امروزی ونسل های آینده است. در این نوشتار دستورالعمل های مذکور بررسی می گردد و درصورتی که تجربه موفقی باشد می تواند در نظام حقوقی کشورمان استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

کودک ، فضای مجازی ، مزاحمت سایبری ، رسانه اجتماعی ، محتوای آنلاین ، یونیسف