مدل پیش بینی رفتار جامعه پسندی بر اساس ویژگی های شخصیتی، همدلی عاطفی و خودکنترلی دانشجویان دانشگاه پیام نور

رفتارهای جامعه پسند در تحول اجتماعی، اخلاقی، هیجانی و دیگر پیامدهای تحولی نقش بسزایی دارند. پژوهش حاضر با هدف مدل پیش بینی رفتار جامعه پسندی بر اساس ویژگی های شخصیتی، همدلی عاطفی و خودکنترلی دانشجویان دانشگاه پیام نور استان اصفهان انجام گرفت. پژوهش حاضر از نظر نوع توصیفی- همبستگی به روش معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور استان اصفهان است که با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه ۲۲۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها چهار پرسشنامه رفتارهای جامعه پسند (کارلو و راندال ۲۰۰۲)، پرسشنامه همدلی عاطفی بارون - کوهن (۲۰۰۳)، پرسشنامه پنج عاملی ویژگی های شخصیتی نئو و پرسشنامه خود کنترلی تانگنی و همکاران (۲۰۰۴) بود که روایی و پایایی آنها تایید شد. سپس به منظور تقلیل گرایی متغیرهای مستقل، از تحلیل معادلات ساختاری (SAM) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی و به کمک دو نرم افزار SPSS۲۴ و PlS انجام شد.نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که شاخص های برازش مدل پژوهش مورد قبول بودند. تاثیر همدلی عاطفی و خودکنترلی بر رفتار جامعه پسند، مثبت و همچنین ویژگی شخصیتی روان رنجوری تاثیر معکوس داشت.ویژگی های شخصیتی، خود کنترلی و مولفه های همدلی عاطفی بر رفتارجامعه پسندی تاثیر داشت.

کلیدواژه ها:

رفتار جامعه پسندی ، خود کنترلی ، همدلی عاطفی ، ویژگی شخصیتی ، دانشجویان