نابرابری جنسیتی در عدم توازن تلاش-پاداش ورزشکارن زن و نارضایتی های ناشی از آن

مقدمه: امروزه در بیشتر جوامع، زنان از فرصت های برابر برای شرکت در فعالیت های ورزشی با محدودیت هایی مواجهند. روش: در این تحقیق با استفاده از روش پیمایش، تعداد ۲۳۵ نفر از زنان ورزشکار در سطح استانی و ملی به عنوان نمونه به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه های ادراک نابرابری جنسیتی، عدم توازن تلاش-پاداش و استرس ادراک شده بود که پایایی آنها نیز با استفاده آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. یافته از طریق تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد بیشترین عدم تعادل تلاش-پاداش در گروه ورزشکاران تیمی و کمترین میزان عدم تعادل تلاش-پاداش در گروه ورزشکاران انفرادی بود. در بین متغیرهای موجود، ارزش ها و هنجارهای اجتماعی بیشترین تاثیر را بر متغیر وابسته داشته است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان بیان کرد جهت کاهش استرس زنان ورزشکار، در کنار فرهنگ سازی در جامعه برای رفع این نابرابری های جنسیتی، با تمهیداتی همچون حمایت های مالی بیشتر و سرمایه گذاری در ورزش بانوان، بهبود و اصلاح وضعیت معیشتی بانوان ورزشکار، حمایت رسانه ها از ورزش بانوان و پوشش خبری مناسب می توان گام های مهمی در ارتقاء ورزش بانوان برداشت.

کلیدواژه ها:

نابرابری جنسیتی ، تلاش-پاداش ، استرس ، ورزشکاران زن