اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر خودتنظیمی هیجانی بیماران مبتلا به سرطان پستان

درمان های روانشناختی متعددی برای افزایش متغیر های مثبت و کاهش متغیر های منفی در بیماران مبتلا به سرطان به کار می رود. این پژوهش با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر خودتنظیمی هیجانی بیماران مبتلا به سرطان پستان انجام گرفت. طرح این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون -پس آزمون- با گروه کنترل بود و جامعه آماری همه بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز غیردولتی سرطان شناسی بالغین شهر ارومیه را شامل شد (n=۲۰۰). با روش نمونه گیری هدفمند (با در نظر گرفتن ملاک های ورود) ابتدا ۳۰ بیمار انتخاب شدند، سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی هافمن و کاشدن (۲۰۱۰) برای گردآوری داده ها به کار گرفته شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت میانگین نمرات خودتنظیمی هیجانی در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود. به طوری که درمان مبتنی بر شفقت باعث افزایش خودتنظیمی هیجانی گردید (p<۰.۰۵). درمان مبتنی بر شفقت می تواند به انسجام هیجانی، رفتار های سازشی جدید و ارزیابی هیجان های مثبت و منفی شده و از این طریق باعث بهبود خودتنظیمی هیجانی شود. بر این اساس به متخصصان روانشناسی و سرطان شناسی پیشنهاد می شود در کنار سایر مداخلات از درمان مبتنی بر شفقت استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

سرطان ، درمان مبتنی بر شفقت ، خودتنظیمی هیجانی