نقش تجربیات ناگوار کودکی در پیش بینی انعطاف پذیری شناختی نوجوانان

نوجوانی دوره رشدی است که تجربیات ناگوار کودکی به دلیل تغییرات در ساختار مغز و عملکرد آن در طی این دوران بسیار مهم و پر اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تجربیات ناگوار کودکی در پیش بینی انعطاف پذیری شناختی نوجوانان انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری پژوهش شامل دانشجویان ۱۸-۱۹ ساله ی مشغول تحصیل در دانشگاه آزاد اردبیل بودند که تعداد ۱۵۰ نفربه عنوان نمونه انتخااب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تجربیات ناگوار کودکی و پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی بود. نتایج رگرسیون نشان داد که، تجربیات ناگوار کودکی پیش بینی کننده انعطاف پذیری شناختی پایین در نوجوانان است. با توجه به نتایج می توان نتیجه گرفت که تجربیات اوایل زندگی و محیط خانواده و رفتار و روابط اعضای خانواده و سلامتی آنها یک عامل کلیدی در پیش بینی عملکردهای اجرایی و شناختی نوجوانان است.

کلیدواژه ها:

تجربیات ناگوار کودکی ، نوجوانی ، انعطاف پذیری شناختی