جهت گیری مذهبی (دورنی و بیرونی) با شادکامی در بین دانشجویان

تحقیق حاضر با هدف تعیین رابطه بین جهت گیری مذهبی(درونی و بیرونی) با شادکامی در دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه ی دانشجویان دختر مشغول به تحصیل دانشگاه علامه طباطبائی در سال تحصیلی۱۳۹۲-۱۳۹۱بودند. به طریق نمونه گیری خوشه ای سه دانشکده ی روانشناسی و علوم تربیتی، حقوق و علوم سیاسی و دانشکده ی نیمه حضوری انتخاب شدند. نمونه ی مذکور شامل۲۵۰ دانشجو بود. برای عملی شدن پژوهش حاضر از دو پرسشنامه های جهت گیری مذهبی آلپورت و شادکامی آکسفورد استفاده شد که دانشجویان آن را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده بیانگر وجود تفاوت معنی دار (p<۰.۰۱) بین جهت گیری مذهبی درونی و شادکامی در دانشجویان است، بنابراین فرضیه محقق تایید می شود. ولی بین جهت گیری مذهبی بیرونی و شادکامی تفاوت معناداری دیده نشد، به این معنا که فرضیه ی تحقیق رد شد.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی ، شادکامی ، دانشجویان