بیتفاوتی اجتماعی وانواع سرمایه در میان جوانان شهر سنندج

نوشتار حاضر با نگاهی جامعه شناختی به معضلی اجتماعی، در پی مطالعه ارتباط وجود انواع سه گانه سرمایه در نزد جوانان (اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی) با بی تفاوتی اجتماعی است. روش پژوهش حاضر توصیفی غیرآزمایشگاهی از نوع همبستگی و با استفاده از تکنیک پیمایش بوده است. جامعه آماری پژوهش را جوانان ۲۹-۱۸ سال سنندجی در سال ۱۴۰۱ تشکیل داده اند. حجم نمونه ۳۷۴ بوده است که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای مورد مطالعه قرار گرفته اند. نتایج آزمون فرضیات بیانگر این است که بین وجود انواع سرمایه و میزان بی تفاوتی اجتماعی جوانان رابطه معنی دار و معکوس وجود دارد. به این معنا که هر چه بر سرمایه های سه گانه جوانان افزوده شده است، از میزان بی تفاوتی آن ها کاسته شده است. شدیدترین رابطه در این میان مربوط به وجود سرمایه اجتماعی بوده است (۰/۵۶۴). همچنین، نتیجه تحلیل رگرسیونی بیانگر این است که متغیرهای مختلف سرمایه اجتماعی حدود ۳۸ درصد از واریانس بی تفاوتی اجتماعی جوانان مورد مطالعه را تبیین می کنند.

کلیدواژه ها:

بی تفاوتی ، سرمایه اجتماعی ، سرمایه فرهنگی ، سرمایه اقتصادی