بررسی مشخصه های زیست سنجی درختان برودار ( Quercus branti lindl.) درتوده گلازنی شده و توده شاهد جنگل های زاگرس شمالی (مطالعه موردی: شیخعیسی شهرستان سردشت)
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 141
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
URDCONF14_015
تاریخ نمایه سازی: 7 تیر 1403
چکیده مقاله:
گلازنی درختان بلوط از جمله برداشت های سنتی است که در جنگل های زاگرس شمالی انجام می شود وبر مشخصه های زیست سنجی درختان بلوط تاثیرگذار است. به منظور بررسی پیامدهای گلازنی برمشخصه های زیست سنجی درختان برودار یک توده شاهد (آرامگاه) به مساحت ۱۸۶ / ۴ هکتار و یک تودهگلازنی شده در مجاورت آن به مساحت ۳۳۸ / ۳۰ هکتار و با شرایط فیزیوگرافی تقریبا مشابه در روستایشیخ عیسی شهرستان سردشت انتخاب گردید. برای بررسی ویژگی های ساختاری، در هر دو توده با روشآماربرداری صد در صد مشخصات کمی شامل قطر برابر سینه، ارتفاع کل، ارتفاع تنه و ارتفاع تاج و قطربزگ و قطر کوچک تاج درختان برودار اندازه گیری شد. به منظور بررسی زادآوری توده های انتخابی، درتوده شاهد ۴ قطعه نمونه و در توده گلازنی شده ۸ قطعه نمونه ۱۰ آری تعیین شد و درون هر پلات یکمیکروپلات ۱ آری مشخص شد. در هر میکروپلات تعداد نهال های تجدید حیات یافته با مبدا رویشی تعیین شد و در ۳ کلاس ارتفاعی کمتر از ۵ / ۰ ، ۵ / ۱ - ۵ / ۰ و بیشتر از ۵ / ۱ متر گروه بندی شد. ترمالبودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنف و مقایسه مشخصه های زیست سنجی درختان برودار بین دو توده با استفاده از آزمون t مستقل انجام شد. نتایج نشان داد که میانگینمشخصه های زیست سنجی قطر برابر سینه، ارتفاع کل، ارتفاع تنه، ارتفاع تاج و سطح تاج درختان بروداردر توده شاهد بیشتر از توده گلازنی شده بود و اختلاف بین آنها معنی دار بود. همچنین میانگین زادآوری دانه زاد و شاخه زاد در سه طبقه ارتفاعی در توده شاهد بیشتر از توده گلازنی شده بود و اختلاف بینآنها معنی دار بود
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کامران پیروت زاده
دانش آموخته کارشناسی ارشد، رشته جنگلداری، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری
اصغر فلاح
استاد گروه جنگل داری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری
سیدمحمد حجتی
استاد گروه جنگل داری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری