تعامل حقوق بشر و حقوق شهروندی

حقوق بشر در واقع عبارت است از مجموعه امتیازات متعلق به افراد یک جامعه و مقرر در قواعد موضوع که افراد به اعتبار انسانبودن و در روابط خود با دیگر افراد جامعه و با قدرت حاکم، با تضمینات حمایت های لازم از آنها برخوردار می باشند. از لحاظتاریخی حقوق بشر متعلق به سده هجدهم می باشد ولیکن در سده بیستم به اوج و شکوفایی خود رسیده و اسناد بین المللیحقوق بشر نیز در این قرن استقرار یافته است. حقوق شهروندی جزء حقوق فطری و ذاتی انسان ها می باشد که این حقوق غیرقابل انتقال و تجزیه ناپذیر هستند و به عبارتی لازم و ملزوم یکدیگر می باشند . اهداف پژوهش آشنایی هرچه بیشتر با قوانینحقوق بشر و حقوق شهروندی و تعامل این قوانین با یکدیگر می باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. در یافته های موجود در خصوص تعامل حقوق بشر و حقوق شهروندی نتایج به دست آمده حاکی از این می باشد که حقوق شهروندی بخشی ازحقوق اساسی قانونی در کنار حقوق بشری و حقوق اخلاقی است. در نتایج یافت شده مشاهده می گردد که ما نباید اینگونهتصور کنیم که نسبت حقوق بشر و شهروندی و حقوق مربوط به آن نسبتی متباین است و این دو مفهوم هیچ ارتباطی بایکدیگر ندارند. در نگاهی دقیق تر، به معناهای فلسفی این دو حق مبانی مشترکی خواهیم یافت.

کلیدواژه ها:

تعامل ، حقوق ، بشر ، شهروندی