بررسی خواص مکانیکی و ریزساختاری کامپوزیت ساخته شده به روش اتصال نوردی تجمعی

در این تحقیق، برای اولین بار تولید کامپوزیت Al/Brass به وسیله روش نورد اتصالی تجمعی انجام شد. آلومینیوم خالص تجاری با ضخامت 200 میکرون بعنوان زمینه و برنج 70/30 با ضخامت های 100 و 200 میکرون بعنوان تقویت کننده تا 7 پاس نورد استفاده شد. پس از هر پاس نمونه ها تحت ارزیابی های ریزساختاری و مکانیکی قرار گرفتند. برای بررسی ساختار به دست آمده در هر پاس میکروسکوپ نوری و الکترونی و برای بررسی خواص مکانیکی کامپوزیت ها از تست کشش استفاده شده است. نتایج بررسی ریزساختار نشان میدهد که با افزایش پاس های نورد فاز سخت تر برنج شگسته شده و در فاز نرمتر آلومینیوم پراکنده می شود. با افزایش پاس های نورد فاز سخت یکنواخت تری در کامپوزیت ایجاد می شود. نتاسج نشان دادند که در کامپوزیت با ضخامت برنج 100 میکرون به دلیل عدم اتصال فاز زمینه با تقویت کننده، تغییر چندانی در رفتار مکانیکی نسبت به آلومینیوم خالص ایجاد نمی شود. در بررسی استحکام نهایی نمونه 100 و 200 میکرون بر حسب افزایش پاس های نورد تغییرات نامنظم استحکام با افزایش تعداد پاس مشاهده می شود که البته حالت بهینه ای برای یافتن بیشترین استحکام وجود دارد.

کلیدواژه ها:

کامپوزیت های زمینه فلزی ، نورد اتصالی تجمعی ، ریز ساختار ، استحکام کششی