مدلسازی و شبیه سازی یک اینورتر مرکزی کم سوئیچ برای حصول به بالاترین کارایی در آرایه های خورشیدی

نقش اینورترها در صنایع مختلف غیر قابل انکار است . امروزه گرایش به استفاده از سیستم های برق خورشیدی شدت گرفته است . یکی از اجزای این سیستم عبارت از اینورترهای مبدل ولتاژ DC/AC می باشد. مهمترین مشکل در این زمینه مربوط به کیفیت بد شکل موج خروجی اینورترها است که دستمایه این تحقیق است . از آنجا که در حال حاضر اینورترهای چندسطحی کاربردهای متنوعی دارند، محققان در تلاش برای کاهش تعداد اجزا و افزایش تعداد سطوح خروجی این اینورترها هستند. توپولوژی پیشنهادی سعی دارد تا تعداد ادوات کلیدزنی اینورتر چندسطحی تکفاز را کاهش دهد. در ساختارهایی که از دیود برای کاهش ادوات کلیدزنی استفاده می شود بایستی مسیر جریان برگشتی برقرار باشد تا از تولید اسپایک ولتاژ جلوگیری شود. اصول عملکرد ساختار پیشنهادی توضیح داده شده و شبیه سازی و پیاده سازی ساختار پیشنهادی انجام شده است . مقایسه توپولوژی پیشنهادشده با توپولوژیهای متعارف و تحقیقات مشابه نشان می دهد که توپولوژی پیشنهادشده بطور قابل توجهی تعداد اجزای کمتری داشته و در نتیجه ، هزینه و حجم آن کمتر است . در این تحقیق نخست ضمن بررسی ساختار کلی سیستم های فتوولتائیک برای تولید انرژی الکتریکی ، ساختار پیشنهادی اینورتر مبتنی بر شمار سوئیچ کمتر معرفی می شود و در نهایت با اضافه کردن مبدل بوست DC-DC و یک سیستم رصد کننده نقطه بیشینه توان موسوم به MPPT تلاش شده است ضمن بهبود کیفیت شکل موج خروجی پنل و متناسب سازی ولتاژ پنل با ولتاژ بار بواسطه مبدل بوست همزمان شرایط گذر به هنگام تغییرات شرایط دمایی و شدت تابش نیز بهبود داده شود.

کلیدواژه ها:

اینورتهای DC/AC ، سیستم های برق خورشیدی ، بهبود کارایی ، کاهش هارمونیک .