پیش بینی سندرم فومو بر اساس آمیختگی شناختی، افکار تکرارشونده منفی ، نیازهای بین فردی در جوانان

پژوهش حاضر باهدف پیش بینی سندرم فومو بر اساس آمیختگی شناختی، افکار تکرارشونده منفی ، اجتناب تجربی در جوانان انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهشه ای کاربردی و از لحاظ روش از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه جوانان (۳۵-۲۲) ساله شهر ارومیه در سال ۱۴۰۳ بودند که نمون های به حجم ۳۳۵ نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آور ی داده ها از آزمون هراس ازدست دادن (FOMO) پرزیبلیسکی و همکاران (۲۰۱۳) و نسخه کوتاه پرسشنامه ی افکار تکرارشونده (RTQ) ایوی و همکاران (۲۰۱۰)، پرسشنامه ی باورپذیری افکار و احساسات اضطرابی (BAFT) هرزبرگ و همکاران (۲۰۱۱) و پرسشنامه نیازهای بین فردی (INQ) هیل وپتیت (۲۰۱۴) استفاده شد که پرسشنامه ها از طریق شبکه اجتما عی (واتساپ و تلگرام) در اختیار آزمودنی ها قرار گرفت. داده های پژوهش از طریق رگرسیو ن چندگانه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که افکار تکرارشونده منفی، آمیختگی شناختی و اجتناب تجربی سندرم فومو را در جوانان به طور مثبت پیش بینی می کنند. بر اساس یافته های به دست آمده میتوان نتیجه گرفت که افکار تکرارشونده منفی، آمیختگی شناختی و اجتناب تجربی میتوانند سندرم فومو را در جوانان پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

سندرم فومو ، افکار تکرارشونده منفی ، آمیختگی شناختی ، نیازهای بین فردی