بررسی رابطه اهمال کاری تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان شهر اصفهان

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه اهمال کاری تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان شهر اصفهان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانش آموزان شهر اصفهان که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در حال تحصیل بودند، تشکیل دادند . حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد ۱۵۰ نفر از دانش آموزان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود. ابزار گردآوری اطلاعات عبارت است از پرسشنامه ی اهمالکاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (۱۹۸۴)، و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینکس و مورگان (۱۹۹۹)، بود.داده ها با آزمون آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاکی از این است که بین اهمال کاری تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی وجود دارد (۰۳ / ۰ > P). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد، متغیر پیش بین یعنی خودکارآمدی تحصیلی توانسته است ۲۶۳ / ۰ درصد از تغییرات مربوط به نمره اهمال کاری تحصیلی را تبیین نماید.

کلیدواژه ها:

اهمال کاری تحصیلی ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزا ن