بررسی اصطلاحات دیوانی در اشعار مولانا جلال الدین محمد بلخی

مولانا جلال الدین محمد بلخی از شاعران سده هفتم هجری به شمار می رود که در عرصه ادبیات و شاعری یکی ازنامورترین آن ها محسوب می شود. آثار منظوم مولوی نظیر دیوان شمس و مثنوی معنوی از گنجینه هایی ادبی زبانفارسی به شمار می آیند. در بسیاری از ابیات مولانا، اصطلاحات دیوانی به چشم می خورد که نشان از شناخت واشراف شاعر نامبرده بر مفاهیم دیوانی است. به کار بردن اصطلاحات دیوانی در میان شاعران گذشته امری مرسومبوده است؛ اما به نظر می رسد که مولانا این عمل را به میزان بیشتری وسعت داده باشد. تعامل مولانا با نهادهایسیاسی و حمایت سلاطین سلجوقی روم از شاعران و زبان فارسی می تواند عوامل موثری در استفاده مولانا ازاصطلاحات دیوانی باشد. مسئله مقاله حاضر بررسی اصطلاحات دیوانی در اشعار مولانا جلال الدین محمد بلخیاست. برای روشن شدن مسئله ابتدا به بیان جایگاه اصطلاحات دیوانی در ساختار نظام اداری و سپس به کاربرد ایناصطلاحات در اشعار مولانا پرداخته شده است .

کلیدواژه ها:

مولانا جلال الدین محمد بلخی ، اصطلاحات دیوانی ، طغرا ، منشور ، رقم ، توقیع.