روابط ساختاری کمالگرایی و تجارب آسیب زا با رفتار خودآسیبی با نقش میانجی سرسختی روانشناختی در دانش آموزان متوسطه ی دوم
محل انتشار: هفتمین کنگره ملی در علوم انسانی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 106
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HUMAN08_193
تاریخ نمایه سازی: 7 تیر 1403
چکیده مقاله:
این مطالعه در صدد بود تا در یک مدل علی تاثیر کمال گرایی و تجارب اسیب زا را بر رفتار خود آسیبی با میانجی گری سرسختی روانشناختی بررسی کند. نوع پژوهش از نوع توصیفی -همبستگی است. جامعه آماری پژوهشحاضر شامل تمامی نوجوانان۱۵ تا ۱۸ ساله شهر آمل می باشند. از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی برای انتخاب نمونه استفاده شد. براساس مقطع تحصیلی متوسطه دوم (دهم، یازدهم، دوازدهم) انتخاب شد. از ابزار های استاندارد ابزار آسیب به خود سانسون، ویدرمن و سانسون (۱۹۹۸)، ابزار کمال گرایی هیل و همکاران (۲۰۰۴)، چک لیست تجارب آسیب زا ی زندگی فورد و همکاران(۲۰۰۲) و ایزار سرسختی خوشابا و مدی(۱۹۸۲) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته ها نشان داد که اثر «کمال گرایی» بر «سرسختی روانشناختی» نوجوانان و اثر «تجارب آسیب زا » بر «سرسختی روانشناختی» و اثر «تجارب آسیب زا » بر «رفتار خود آسیبی» و اثر «سرسختی روان شناختی» بر « رفتار خودآسیبی» نوجوانان معنی داری داشته است. اما اثر «کمال گرایی» بر «رفتار خود آسیبی» معنی دار نشده است. متغیرهای پژوهش طبق مدل پیشنهادی پژوهش تنها ۴ درصد از واریانس سرسختی روان شناختی و ۲۶ درصد از واریانس رفتار خودآسیبی را توانستند پیش بینی می کند. نقش میانجی گری متغیرهای «سرسختی روان شناختی» در رابطه بین ««کمال گرایی»و «رفتار خودآسیبی» را تایید نشد، اما نقش میانجی گری متغیرهای «سرسختی روان شناختی» در رابطه بین «تجارب آسیب زا » و «رفتار خودآسیبی»تایید شد. پیشنهاد می شود رواندرمانگران و مشاوران مدارس از طریق برگزاری کارگاههای آموزشی مهارتهای زندگی و. ....به سلامت روان و افزایش مهارتهای انان کمک کنند. با آموزش صحیح و عملی به تمامی نوجوانان می توان موجبات ارتقا هر چه بیشتر آنان در ابعاد گوناگون بهداشت روانی را فراهم نمودو همچنین از نتایج آن در پیشگیری از مشکلات و نابهنجاری های شایع بهینه نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیررضا ارجمندی
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نکا، ایران
دکتر حبیب الله نادری حیدری
دکتری روانشناسی تربیتی، استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
دکتر مهدی اکبری
دکتری روانشناسی تربیتی، گروه سنجش و اندازه گیری آموزشی، مرکز تحقیقات ارزشیابی، اعتبارسنجی و تضمین کیفیت آموزش عالی، سازمان سنجش آموزش کشور، تهران، ایران