مقایسه کارایی تماس دهنده های غشایی الیاف توخالی به منظور استخراج مایع - مایع پنی سیلین جی از پساب

وجود پساب های دارویی از مشکلات قابل توجه محیط زیست است. تماس دهنده های غشایی جهت تصفیه انواع پساب ها مورداستفاده هستند. در این پژوهش کارایی تماس دهنده های غشایی پلی وینیلیدین فلوراید - هگزا فلوروپروپیلن (PVDF-HFP) و پلی سولفون (PSF) در جداسازی آنتی بیوتیک از پساب دارویی مقایسه شدند. بدین منظور غشاهای الیاف توخالی PVDF-HFP به روش جداسازی فازی با غیر حلال (NIPS) تهیه شدند. غشاهای الیاف توخالی مشخصه یابی شدند. استخراج پنی سیلین جی از پساب دارویی با سامانه تماس دهنده غشایی مایع - مایع انجام شد. با روش سطح پاسخ بهینه سازی متغیرهای عملیاتی استخراج پنی سیلین جی انجام شد. نتایج نشان داد غشای PVDF-HFP ساختاری باز با حفره های انگشت مانند بزرگ، پوست بیرونی بسیار نازک و لایه داخلی بدون پوسته دارد. غشا دارای متوسط اندازه منافذ سطحی، تخلخل کلی و زاویه تماس آب به ترتیب µm ۰۴/۰، %۸۴ و ˚۹۴ است. غشای PVDF-HFP در شرایط عملیاتی بهینه شدت جریان فاز آبی  ml/min۵۱ و شدت جریان فاز آلی ml/min ۱۴۴، بیشینه شار استخراج پنی سیلین جی  kg/m۲s۱۰-۳×۵۴/۱ را نشان داد. با مقایسه خصوصیات و استفاده از روش سطح پاسخ مشخص شد تماس دهنده غشایی PVDF-HFP شار استخراج بالاتری نسبت به PSF در جداسازی پنی سیلین جی از پساب دارویی دارد.

کلیدواژه ها:

پساب دارویی ، پنی سیلین جی ، تماس دهنده غشایی ، روش سطح پاسخ