تحلیل فضایی معیارهای قیمت گذاری پارکینگ در بافت مرکزی شهر مطالعه موردی: منطقه ۷ شهر تهران

امروزه با افزایش شهرنشینی و نیاز به استفاده از و تردد با خودرو شخصی، کلان شهرهای کشور با مشکل جدی تامین پارکینگ موردنیاز مواجه شده اند. از همین رو همچنان گرایش به ساختن پارکینگ های وسیع و احیانا چندطبقه، در نقاطی نظیر مراکز شهر که غالبا با کمبود فضای لازم جهت توقف وسایل نقلیه روبه رو هستند، بیش از گذشته وجود دارد. سفرهایی که با اتومبیل انجام می شود، در مبدا و مقصد خود به جای پارک نیاز دارند و اگر این نیاز برنامه ریزی و فراهم نشود، اتومبیل ها به ناچار در جاده های غیرمجاز توقف و سطح جاده ها برای عبور وسایل نقلیه اشغال می کنند؛  به ایمنی و روانی ترافیک و همچنین به محیط زیست شهری لطمه می زنند. قیمت گذاری پارکینگ شامل هزینه پرداختی کاربر و عوارض مستقیم برای استفاده کردن از فضای پارکینگ می شود. قیمت گذاری مقرون به صرفه پارکینگ می تواند شامل مزایای بیشماری ازجمله؛ افزایش گردش مالی و راحتی کاربر، صرفه جویی در هزینه های پارکینگ، کاهش مشکلات ترافیک و افزایش بازده پارکینگ ها باشد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و با استفاده از مدل های کمی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش کارشناسان حوزه ترافیک، شهرسازی و برنامه ریزی شهری هستند  بمنظور تحلیل داده ها از روش تحلیل شبکه استفاده شده و ابزار تحقیق پرسشنامه،نرم افزار سوپر دسیژن و سیستم اطلاعات جغرافیایی است. پس از مطالعات کتابخانه ای شاخص های تراکم جمعیت، تراکم ساختمانی، مساحت پارکینگ، دسترسی بر اساس عرض معبر، قیمت زمین، عرضه پارکینگ، تقاضای پارکینگ و تعداد خودرو استخراج شده  و سپس متناسب با هر شاخص لایه های اطلاعاتی در محیط نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده شد شد که سرانجام نقشه همپوشانی شده نهایی پهنه های مختلف ارزش گذاری و تهیه شد؛ سپس با نقشه نهایی به دست آمد.  مدل نهایی تحقیق، چهار سناریو مشخص قیمت گذاری در پارکینگ های حاشیه ای، مجتمع ها و ساختمان های مسکونی، پارکینگ های اختصاصی،پارکینگ های وابسته به سایر کاربری ها پنج پهنه شناسایی شده، با توجه به میزان تقاضای پارکینگ و ضرورت مدیریت آن به ترتیب اهمیت اولویت بندی شدند تا ملاک استفاده در  تعیین نرخ بهای پارکینگ مصرفی باشند.

کلیدواژه ها:

قیمت گذاری ، پارکینگ ، کلان شهر ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، منطقه ۷ تهران