بررسی کانه نگاری، توالی هم یافتی و ایزوتوپ های گوگرد در کانسارهای آهن باباعلی و گلالی در زون سنندج- سیرجان، شمال غرب ایران

بخش شمالی پهنه سنندج- سیرجان میزبان کانسارهای آهن مهمی است که طی ماگماتیسم مزوزوئیک شکل گرفته ­اند.کانسارهای آهن باباعلی و گلالی در مرز استان­ های همدان، کردستان و کرمانشاه تشکیل شده اند. ماده معدنی در این کانسارها شامل مگنتیت به همراه پیریت، پیروتیت، کالکوپیریت و هماتیت است. بررسی های سنگ نگاری نشان می­ دهند که دست کم دو نسل مگنتیت و یک نسل پیریت در کانسار باباعلی و یک نسل مگنتیت و پیریت در کانسار گلالی تشکیل شده­ است. فرایندهای سوپرژن سبب جانشینی مگنتیت­ با هماتیت، گوتیت و لیمونیت در بخش ­های سطحی کانسارها شده ­اند. مقادیر δ۳۴S پیریت­ در کانسار­های باباعلی و گلالی به ترتیب از ۸/۶+ تا ۳/۱۳+ و ۱/۶+ تا ۳/۷+ در هزار تغییر می کند و مقادیر δ۳۴SH۲S سیال کانه ­ساز بین ۸/۷+ تا ۳/۱۴+ و ۱/۷+ تا ۳/۸+ در هزار محاسبه شده است.شواهد صحرایی و کانه نگاری نشان می دهند که کانسارهای مورد بررسی از نوع اسکارن هستند. مقادیر δ۳۴S کانسارهای باباعلی و گلالی بیشتر از مقادیر مربوط به منشا ماگمایی برای کانسارهای اسکارنی است. بنابراین، این مقادیر غنی شده مشارکت گوگرد هم از ماگما و هم سنگ های میزبان/ دربرگیرنده را نشان می دهند. توده های آذرین منطقه مورد بررسی اغلب متشکل از سنگ های نفوذی مافیک تا فلسیک هستند که در نتیجه ماگماتیسم حاصل از فرورانش اقیانوس نئوتتیس به زیر خرده قاره ایران مرکزی (CIM) در زمان ژوراسیک پسین- کرتاسه پیشین تشکیل شده اند. در اثر جای گیری ماگماهای دیوریتی در سنگ های کربناته منطقه، کانی زایی آهن (مگنتیت) از نوع اسکارن همراه با دگرگونی سنگ های میزبان صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

کانسار آهن ، ایزوتوپ گوگرد ، هم یافت ، اسکارن ، سنندج-سیرجان