عدالت چند وجهی در جوامع با تمرکز توسعه شهری پایدار و هوشمند

اصطلاح "پایداری" به عنوان یک اصطلاح چتری بیش از حد استفاده شده است که شامل یک رده از اقدامات آب و هوا و سرمایه گذاری های زیرساخت محیطی است؛ با این حال، هنوز نیاز فوری به کار کردی تحولی واگرا وجود دارد. دانشمندان مطالعات شهری دلایل قانع کننده ای برای یک مفهوم بیشتر از انسانی از برنامه ریزی شهری و محیطی ارائه داده اند و همچنین علاقه مشترکی به ترجمه نظریه به رویکردها و پیامدهای عملی دارند که (i) پیچیدگی های اکولوژیکی ما با سامانه های سیار و (ii) نیاز فوری به عدالت چندگانه در بازنگری شهرهای واقعا پایدار را به حساب می آورد. حساسیت بیش از انسانی از مجموعه ای از رشته ها بهره می برد و شامل روش های تحقیق معمول و غیرمعمول و رویکردهای طراحی است. در این مقاله، ما یک بررسی از نوع افقی از منابع اساسی پساانسانی و بیش از انسانی در تلاقی مطالعات شهری و علوم محیطی ارائه می دهیم. هدف این بررسی (i) کمک به گفتمان نوظهور است که شروع به عملی سازی یک رویکرد بیش از انسانی به توسعه هوشمند و پایدار شهری می کند؛ و (ii) بیان یک چارچوب آغازین برای سیاست و عمل مکان گذاری بیش از انسانی است.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: برنامه ریزی شهری ، بیش از انسانی ، پسا-آنتروپوسن ، علوم محیطی ، عدالت چندگانه ، شهرهای پایدار ، شهرهای هوشمند.