اثر سیستم های تغذیه شیمیایی و غیر شیمیایی بر برخی صفات رشدی، عملکرد و اجزای عملکرد برنج(Oryza sativa L.) رقم هاشمی– مطالعه موردی در شهرستان لاهیجان استان گیلان
محل انتشار: فصلنامه بوم شناسی کشاورزی، دوره: 16، شماره: 1
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 163
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-16-1_007
تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1403
چکیده مقاله:
بهمنظور مقایسه اثر سیستمهای تغذیه شیمیایی و غیر شیمیایی بر عملکرد، اجزای عملکرد و برخی صفات رشدی در برنج (رقم هاشمی) (Oryza sativa L.) شهرستان لاهیجان، آزمایش مزرعهای بهصورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو مکان (مزرعه کشاورز و مزرعه دانشگاه) در سال ۱۳۹۷ اجرا شد. عاملهای آزمایشی شامل تغذیه در سه سطح (شاهد، شیمیایی، بومشناختی) به عنوان عامل اصلی و نوع ماده آلی (شاهد، کمپوست زباله شهری، بیوچار و آزولا) در چهار سطح به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که بیشترین عملکرد دانه با میانگین ۳۶۹۹ کیلوگرم در هکتار در تیمار مصرف کود شیمیایی و بیوچار و کمترین عملکرد دانه به میزان ۲۲۰۹ کیلوگرم در هکتار (۴۰ درصد کاهش)، در شاهد (بدون مصرف کود) و بیشترین تعداد خوشه در بوته با میانگین ۲۸ عدد خوشه در بوته در تیمار مصرف کود شیمیایی به همراه بیوچار مشاهده شد. بالاترین ارتفاع بوته در تیمارهای شیمیایی و بومشناختی (استفاده از اردک) با حضور بیوچار به ترتیب ۳/۱۲۸ و ۵/۱۲۴ سانتیمتر و کمترین ارتفاع بوته برنج بهمقدار ۳/۱۰۸ سانتیمتر، در شاهد (بدون مصرف کود) مزرعه دانشگاه مشاهده شد. بیشترین درصد پروتئین دانه در شرایط مصرف کود شیمیایی به همراه بیوچار بهمقدار ۲۶/۸ درصد و کمترین درصد پروتئین به میزان ۸۱/۶ درصد، در شاهد (بدون مصرف کود) بهدست آمد. از نظر جذب عناصر ماکرو، بیشترین مقدار نیتروژن، فسفر و پتاسیم دانه بهترتیب با میانگین ۷۹/۱، ۳۷/۰ و ۲۶۵/۰ درصد در تیمار کود شیمیایی و بیوچار و کمترین مقدار نیتروژن، فسفر و پتاسیم دانه بهترتیب با میانگین ۱۸/۱، ۲۱/۰ و ۱۳۲/۰ درصد، در شاهد (بدون مصرف کود) مشاهده شد. در تیمارهای فرعی، بیشترین تاثیرگذاری روی مقدار نیتروژن، فسفر و پتاسیم دانه در تیمار مصرف بیوچار به همراه کود شیمیایی و بومشناختی بود. درصد جذب عناصر غذایی در تیمار شیمیایی و بیوچار نسبت به سایر تیمارها بیشتر و معنیدار بود. سیستمهای آلی و غیر شیمیایی اثرات متفاوتی در عملکرد گیاه برنج داشت و باعث کاهش میزان مصرف کودهای شیمیایی و افزایش عملکرد (شیمیایی و بیوچار بهمیزان ۳۶۹۹ کیلوگرم، ۶۷ درصد نسبت به شاهد، شیمیایی و کمپوست زباله شهری به میزان ۳۳۹۶ کیلوگرم و ۵۳ درصد نسبت به شاهد و شیمیایی و آزولا بهمیزان ۳۲۴۳ کیلوگرم در هکتار و ۴۷ درصد بیشتر نسبت به شاهد) میشوند. بیوچار باعث افزایش رشد، عملکرد و افزایش قابلیت جذب عناصر غذایی گیاه برنج شد.
نویسندگان
علیرضا نصرتی
گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران.
حمید رضا دورودیان
گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران.
سیروس بیدریغ
گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران.
سید مصطفی صادقی
گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران.
مجید عاشوری
گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :