انسان بهمثابه روش در اندیشه آنتونی گیدنز
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 10
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MTOD-29-117_001
تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1403
چکیده مقاله:
انسان به عنوان امر ایدئال و انسان به عنوان موجودی که در وضعیت فعلی هر جامعهای در حال گذران زندگی است، دو حیثیت قابل بحث در علوم انسانی و اجتماعی هستند. این تفکیک اولیه از این دو حیث از انسان میتواند ما را در مواجهه با هویتی تحت عنوان علوم اجتماعی و علوم انسانی بیشتر آشنا کند. افکاری که انبوهی از نظریهها و اصطلاحات و واژگان را در اقتصاد، جامعهشناسی و دیگر رشتههای علوم تولید کردهاند. آنتونی گیدنز از جمله اندیشمندانی است که این دو حیثیت را در مطالعات اجتماعی خود در نظر گرفته و ازاین رو مطالعه آثار او میتواند به ما نشان دهد که چگونه میان شناخت روششناختی انسان با شناخت انسانی که واقع شده است تمایز بنهیم. او انسان را در مرحله اول براساس اقتضائات نظری مدرنیته متاخر صورتبندی مفهومی میکند و در مرحلهای دیگر این صورتبندی را برای مطالعه انسان در دوره اخیر مدرن به کار میگیرد. انسانی که شخصیت او در بدن خلاصه میشود و بنابراین، مدیریت بدن بهمنزله امری به عنوان عاملیت انسانی تلقی میشود؛ جایی که اخلاق و دین به عنوان امور هویتبخش، جای خود را از دست داده و حتی امکانی برای ورود مرگ برای شکلدهی شخصیت به عنوان واقعیت جهان انسان از چشمها دور نگه داشته میشود تا مانعی بر سر راه خرد کردن انسان و هویت انسانی در دوره مدرن اخیر نباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هادی موسوی
استادیار، فلسفه علوم انسانی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :