بررسی اثر میزان نیوبیوم بر جدایش بین دندریتی در سوپر الیاژ IN718 تولید شده به روش VIM+ESR

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تغییرات میزان عنصر نیوبیوم بر وسعت جدایش فازها، در نواحی بین دندریتی در شمش های IN718 تولید شده به روش VIM + ESR می باشد. به این منظور مطالعه ریز ساختاری آلیاژ و نحوه توزیع نیوبیوم و نرخ جدایش این عنصر در شکل گیری فازهای لاوه بررسی شده است. در نهایت تاثیر تغییرات نیوبیوم روی کسر حجمی جدایش، در سه آلیاژ با مقادیر متفاوت این عنصر (4/9 و 5/5 و 5/8 درصد وزنی) توسط نرم افزار آنالیز گر Clemex مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج آنالیز EDS نشان داد که فازهای لاوه موجود در نواحی بین دندریتی حدودا حاوی 30 درصد وزنی نیوبیوم هستند در حالیکه مقدار این عنصر در بازوهای دندریتی در حدود 2 درصد وزنی است. این اختلاف شدید بیانگر نقش عمده نیوبیوم در شکل گیری فاز لاوه می باشد. همچنین افزایش میزان نیوبیوم از 4/93 تا 5/49 درصد وزنی در ترکیب شیمیایی، منجر به افزایش کسر حجمی فازهای جدایش یافته در نواحی بین دندریتی 13/26 به 19/67 درصد می گردد. لذا می توان نتیجه گرفت که افزایش میزان نیوبیوم تاثیر بسزایی بر افزایش وسعت و پیوستگی فازهای لاوه در نواحی جدایش یافته دارد.

کلیدواژه ها:

سوپر آلیاژ IN718 ، نیوبیوم ، جدایش ، فاز لاوه