بررسی عوامل اپی ژنتیک بر متابولیتهای ثانویه گیاهان دارویی

گیاهان دارویی از هزاران سال پیش به عنوان یکی از مهم ترین منابع درمان بیماری های مختلف کاربرد داشته اند. این گیاهان، گروه متنوعی از ترکیبات آلی به نام متابولیت های ثانویه را تولید می کنند. متابولیت های ثانویه (SMS) گیاهان دارویی اساس ماده موثره آنها در درمان بالینی است . آنها همچنین شاخص های مهمی برای ارزیابی کیفیت مواد دارویی هستند. متابولیت های ثانویه ترکیبات آلی هستند که مستقیما در مراحل رشد و نمو یا تولید مثل یک ارگانیسم زنده شرکت نمی کنند اما ممکن است در دراز مدت سبب اختلال در بقای موجود زنده، باروری یا ویژگی های ظاهری آن گردد یا ممکن است هیچ تغییر مشهودی را سبب نشود. این ترکیباتغالبا نقش مهمی را در سیستم دفاعی گیاهان در مقابل گیاهخواری و دیگر سیستم های دفاعی بین گونه ها بازی می کنند؛ از جمله پاسخ های تطبیقی گیاهان به تنش های محیطی ، توانایی سنتز انواع زیادی از این نوع ترکیبات شیمیایی می باشد. عوامل مختلف ژنتیکی ، آنتوژنیک ، مورفوژنتیکی و محیطی می توانند در بیوسنتز و تجمع SMS تاثیر بگذارند. اپی ژنتیک مطالعه ای است در مورد اینکه چگونه رفتارها و محیط ما می تواند باعث تغییراتی در نحوه عملکرد ژنهای ما شوند. برخلاف تغییرات ژنتیکی ، تغییرات اپی ژنتیکی برگشت پذیر می باشند و توالی DNA را تغییر نمی دهند اما می تواند نحوه خواندن یک توالی DNA را در بدن ما تغییر دهد.

کلیدواژه ها:

اپی ژنتیک ، متابولیت ثانویه ، گیاه دارویی ، بابونه کوهی ، درمنه کوهی