اثر محلولپاشی اوره، پرولین و آسکوربیک اسید روی عناصر غذایی یونجه زرد (Melilotus officinalis L.) تحت شوری
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 125
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MPEC02_120
تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1403
چکیده مقاله:
شوری به عنوان یکی از عوامل محدود کننده در سطح جهان می تواند کیفیت محصول و همچنین محصولات غذایی جهان را به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک محدود کند. یونجه زرد (Melilotus officinalis L.) ، خانواده(Fabacea ، یک گیاه علفی با دو کاربرد دارویی و علوفه ای که دارای بیشترین مقاومت به شوری است ، می تواند کشاورزی پایدار را در خاک های شور بهبود بخشد. به منظور به حداقل رساندن اثرات مضر شوری ، استراتژی های مختلفی از جمله استفاده مقرون به صرفه و کارآمد از محلول پاشی برای افزایش تحمل گیاه و کاهش صدمات سدیم و کلر به گیاهان اتخاذ شده است . اسید اسکوربیک ، یک آنتی اکسیدان طبیعی محلول در آب و پرولین ، یک اسید آمینه آزاد، از گیاهان به عنوان یک مولکول دفاعی ضد اکسیداتیو در هنگام تنش های مختلف محافظت می کنند. محلول پاشی اوره به طور مستقیم بر متابولیسم نیتروژن در خاک های شور و در نتیجه سنتز اسیدهای آمینه تاثیر می گذارد. به منظور بررسی اثر محلولپاشی پرولین ، آسکوربیک اسید و اوره بر روی عناصر غذایی گیاه یونجه -زرد (شبدر شیرین )، در شرایط شور و غیرشور، یک آزمایش دوساله به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با ۳ تکرار در سال های زراعی ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه اجرا گردید. در این تحقیق خاک شور dS/m) ۷/۶) و خاک غیرشور dS/m) ۹/۰) به عنوان فاکتور اصلی و محلولپاشی پرولین (۲۰ میلی مولار)، آسکوربیک اسید (۵ میلی مولار) و اوره (۴۶% نیتروژن: ۱۰ گرم درلیتر) و شاهد (اسپری آب) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن (DMRT) در سطح احتمال ۵% با استفاده از نرم افزارهای آماری SAS و MSTAT-C انجام شد. شوری میزان نیتروژن و فسفر برگ را در هر دو سال کاهش ، و غلظت یونهای پتاسیم و منیزیم را افزایش داد. در سال اول و شرایط غیر شور، بیشترین میزان نیتروژن برگ ) ۰۵ / ۶ درصد( از گیاهان محلولپاشی شده با اوره، و فسفر برگ( ۶۱ / ۱ درصد( از گیاهان محلولپاشی شده با آسکوربیکاسید بدست آمدند. کمترین میزان نیتروژن ) ۹۲ / ۴ درصد( از سال دوم و درگیاهان یونجه شاهد رشد یافته در شرایط شور مشاهده گردید. در هر دو سال، محلولپاشی گیا هان یونجه زرد با استفاده از اوره،پرولین و اسیدآسکوربیک میزان نیتروژن برگ را نسبت به گیاهان شاهد افزایش داد. ولی کمترین میزان فسفر ) ۳۳ / ۱ درصد(، سالدوم در شرایط شوری و در گیاهان محلولپاشی شده با پرولین بدست آمد. پتاسیم برگ در شرایط شور نسبت به خاک غیرشورافزایش داشت. در هر دو سطح تنش شوری، محلولپاشی پرولین باعث بیشترین افزایش در تجمع پتاسیم در گیاه شده است. کاربردپرولین به میزان قابل توجهی محتوای + K را در شرایط شور و غیر شور بهبود بخشید. همین روند کاهشی در تنش شور برایمنیزیم هم مشابه پتاسیم بود. ولی کاربرد اسید آسکوربیک بیشترین افزایش در منیزیم برگی را نشان داد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سجاد رحیمی
دانش آموخته دکترای زراعت )فیزیولوژی گیاهان زراعی(، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاهارومیه
علیرضا پیرزاد
استاد، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
جلال جلیلیان
استاد، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
سعیده رحیم زاده
محقق پسادکتری دکتری، گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز