نقش آموزش تاب آوری در پیشگیری از آسیب های روانی و اجتماعی دانش آموزان

در حال حاضر، توجه به رشد و توسعه شخصیتی و روانی دانش آموزان به عنوان یکی از اولویت های اساسی در سیاست ها و برنامه های آموزشی در سراسر جهان افزایش یافته است. این موضوع به ویژه در پرتو تغییرات و نوسانات اجتماعی و روانی که به دنبال شیوع ویروس ها و شرایط بحرانی دیگری که منجر به تغییرات ناگهانی و ناخواسته در زندگی روزمره ما شده است، اهمیت بیشتری پیدا کرده است. در این زمینه، آموزش تاب آوری به عنوان یک ابزار برجسته در پیشگیری از آسیب های روانی و اجتماعی دانش آموزان مورد توجه قرار گرفته است. تاب آوری به معنای توانایی فرد در مقابله با استرس ها، فشارهای روانی و تغییرات ناگهانی است و می تواند به طور مستقیم به بهبود عملکرد تحصیلی و روانی دانش آموزان کمک کند. در آموزش تاب آوری، فرآیندهایی مانند توانایی های اجتماعی، مدیریت احساسات، و ارتقاء خودآگاهی به دانش آموزان آموزش داده می شود که این مهارت ها به آن ها کمک می کند تا در مواجهه با مشکلات زندگی روزمره و مواقع دشوار، بهترین عملکرد را از خود به نمایش بگذارند. در این مقاله، نقش و اهمیت آموزش تاب آوری در پیشگیری از آسیب های روانی و اجتماعی دانش آموزان مورد بررسی قرار می گیرد. با تاکید بر تاثیرات مثبت آموزش تاب آوری بر بهبود مهارت های روان شناختی و عملکرد تحصیلی، تاثیرات آن بر ارتقای رضایت و رفتارهای اجتماعی دانش آموزان نیز مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، آموزش تاب آوری ، سلامت روان ، آسیب های روانی و اجتماعی ، دانش آموزان