ارزیابی ربسک و خطرات موجود در عملیات باربرداری با لیفتراک در یک صنعت فولادی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 42

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MCIS05_068

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1403

چکیده مقاله:

یکی از محبوب ترین وسایل حمل و نقل درون کارخانه ها لیفتراک است. این نوع دستگاه ها جزء تجهیزات اساسی هر شرکت یا انبار است.لیفتراک توسط افرادی نیز استفاده می شود که این وسیله برای آن ها "ابزار" ضروری کار است. لیفتراک ها یکی از بالابرهای پرکاربرد درصنایع مختلف هستند که به دلیل نوع عملیات های اجرایی و وضعیت طراحی و حرکتی دارای خطرات متعددی هستند. از جمله مزایایاصلی آن می توان به سهولت استفاده ارگونومی و استفاده اقتصادی از فضای انبار پا کارخانه اشاره کرد. با وجود مزیت هایی که ارائه شد.این رفتار ایمنی در حین کار کرد لیفتراک در سطح مناسبی نیست که پیامدهای منفی دارد. اغلب علت حوادث ناشی از این دستگاه هاعجله عدم توجه یا بی توجهی به مقررات بهداشتی و ایمنی توسط اپراتور لیفتراک و سایر کارکنان است. این تحقیق با هدف معرفی انواعلیفتراک ها و خطرات موجود در فعالیت های آن ها ارائه شده است. این پژوهش توصیفی - مقطعی در سال ۱۴۰۲ در یک صنعت فولاد بردرخصوص ارزیابی ریسک و شناسایی خطرات لیفتراک ها به روش حالت شکست و تجزیه و تحلیل اثرات (Failure Mode and EffectsAnalysis; FMEA) انجام شد. در این پژوهش ۶۶ ربسک شناسایی گردید که ‎۴۹ ریسک مورد بررسی، ریسک های سطح با بودند.ریسک های سطح M و ریسک های سطح H به ترتیب تعداد ۱۰ و ۷ خطر داشتند. یکی از حوادث خطرناک در لیفتراک های با ظرفیتوزنی بالا برای جابه جابی اسلب های عریض و سنگین سقوط ناگهانی به دلیل قطع شدن مکانیکی، هیدرویکی و برقی موجود در سیستملیفتراک می باشد. سیستم های الکترومغناطیسی برای لیفتراک های با ظرفیت ۳۰ تن و بالاتر به طور خاص برای جابجایی محصولاتآهنی با ماشین آلات سنگین طراحی شده اند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، ریسک لیفتراک ، حالت شکست و تجزیه و تحلیل اثرات ، FMEA ، صنعت فولاد

نویسندگان

محمد ولایت زاده

گروه ایمنی صنعتی، موسسه آموزش عالی کاسپین، قزوین، ایران

مهدی قربانی

دانش آموخته کارشناسی ساخت و تولید، دانشکده فنی و حرفه ای شهید رجایی، کاشان، ایران

حمیدرضا احمدی حیدری

دانش آموخته کارشناسی، گروه مهندسی تکنولوژی ایمنی صنعتی و محیط کار، دانشگاه علم و هنر، یزد، ا یران