شناسایی مولفه های تاثیرگذار بر مدیریت و برنامه ریزی محیط زیست شهری امن با تاکید بر رویکرد شهر دوستدار کودک (مطالعه موردی: کلان شهر تهران)

زمینه و هدف: فضاهای شهری در برآورده ساختن نیازهای اجتماعی و فردی کودکان نقش منحصربه فردی دارند. در این راستا، با توجه به اینکه کودکان به عنوان سازندگان نسل های بعدی به شمارمی روند؛ برنامه ریزی و طراحی صحیح محیط زیست شهری متناسب با زندگی کودکان در سوق دادن جامعه ی انسانی به سمت جامعه ای سالم و مطلوب از اهمیت زیادی برخوردار است. بدین منظور، تحقیق حاضر با هدف شناسایی عوامل تاثیرگذار بر مدیریت و برنامه ریزی محیط زیست شهری امن با تاکید بر رویکرد شهر دوستدار کودک در کلان شهر تهران انجام گرفته است. روش بررسی: روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت تحلیلی-اکتشافی بوده و تجزیه و تحلیل اطلاعات با بهره گیری از روش دلفی (۱۵ نفر از نخبگان و مدیران حوزه مدیریت برنامه ریزی محیط زیست شهری) و کاربست تکنیک تحلیل اثرات متقاطع در نرم افزار Micmac در سال ۱۴۰۱صورت گرفته است. یافته ها: یافته ها نشان می دهد که بیشترین اثرگذاری در بین مولفه های مورد بررسی در راستای مدیریت و برنامه ریزی محیط زیست شهری امن با تاکید بر رویکرد شهر دوستدار کودک در کلان شهر تهران مربوط به مولفه های قوانین احترام به دیدگاه کودک (اعمال و ادغام دیدگاه کودکان در برنامه ریزی و طراحی های شهری از نظر جنبه های مختلف کالبدی، ذهنی و رفتاری)، حقوق زندگی و توسعه ی حداکثری کودک (اقدامات قانونی مناسب برای کاهش آلودگی های شهری) و کیفیت محیطی (مناسب بودن پیاده روها و خیابان ها برای استفاده ی کودکان) می باشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به وضعیت موجود و کمبود مولفه های کلیدی و استراتژیک تاثیرگذار در راستای توسعه ی سیستم، آینده ی مدیریت و برنامه ریزی محیط زیست شهری امن با تاکید بر رویکرد شهر دوستدار کودک در کلان شهر تهران نامطلوب خواهد بود.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، محیط زیست امن ، شهر دوستدار کودک ، کلان شهر تهران.