وضعیت نظام حقوقی ایران در استفاده از فناوری سلول های بنیادین با مطالعه تطبیقی در حقوق کشور فرانسه

استفاده از فناوری سلول های بنیادین روشی نوین جهت بکارگیری برای کمک به حل مشکلات ناشی از بیماری ها و مشکلات جسمانی و سهولت در امر پیوند اعضا و ترمیم بافت های آسیب دیده بوده است. این نوع سلول ها گاه از مغز استخوان فرد بالغ، گاه از بند ناف و درمواردی ازطریق جنین انسان به دست می آیند. گرچه فواید بهره گیری از این فناوری بسیار مهم و حائز اهمیت است، به دلیل موضوع مورد مطالعه آن که انسان زنده، اعضای او و یا جنین انسانی می باشد در بسیاری از موارد با ملاحظات اخلاقی و حقوقی و فقهی روبرو است، با این حال حقوق فعلی چندان به این موضوع نپرداخته و این موجب شده تا صرفا از نظریات مختلف در جهت تعیین مشروعیت یا عدم آن استفاده شود. این پژوهش بر آن است تا با تبیین ماهیت و کاربرد سلول های بنیادین و مشخص نمودن اهداف و اهمیت استفاده و بکارگیری آن، چالش های موجود در فرآیند اخذ این نوع سلول تا استفاده آن را در نظر گرفته و وضعیت حقوقی استفاده از فناوری سلول های بنیادین را در دو کشور ایران و فرانسه مورد مقایسه قرار دهد. بر اساس مقایسه دو کشور ایران و کشور فرانسه در استفاده از فناوری های سلول های بنیادین میتوان گفت هر دو کشور ایران و فرانسه به ضروروت استفاده از این فناوری در علم پزشکی معتقدند، لکن ملاحظات اخلاقی مهم ترین عامل تعیین محدوده استفاده از فناوری سلول های بنیادی است.

کلیدواژه ها:

سلول های بنیادی جنینی ، سلول های بنیادی بالغ ، خون بند ناف ، جنین انسانی ، حقوق فرانسه