بررسی رابطه جو روانی کلاس با عشق به یادگیری در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان اردکان

هدف این تحقیق تعیین رابطه جو روانی کلاس با عشق به یادگیری در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان اردکان می باشد. روش تحقیق پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و بر اساس ماهیت، توصیفی و پیمایشی و ازلحاظ نحوه اجرا همبستگی است که با استفاده از پرسشنامه های جمع آوری شده از ۳۴۶ نفر از مشارکت کنندگان با آزمون فرضیه های پژوهش از طریق آزمون تی تک نمونه ای، آزمون همبستگی و رگرسیون به وسیله نرم افزار SPSS۲۵ انجام گردیده است. یافته ها نشان داد با ارتقا یک واحد جو روانی به مقدار ۰.۰۵۷ متغیر عشق به یادگیری ۱.۰۸۷ افزایش پیدا خواهد کرد. رابطه بین این دو متغیر مثبت و مستقیم و معنادار می باشد بنابراین با افزایش متغیر جو روانی، عشق به یادگیری افزایش می یابد. با ارتقا یک واحد اصطکاک به مقدار ۰.۵۳۹ متغیر عشق به یادگیری ۱.۰۸۷ افزایش پیدا خواهد کرد. رابطه بین این دو متغیر مثبت و مستقیم و معنادار می باشد بنابراین با افزایش متغیر اصطکاک، عشق به یادگیری افزایش می یابد. با ارتقا یک واحد انضباط به مقدار ۰.۲۸۸ متغیر عشق به یادگیری ۱.۰۸۷ افزایش پیدا خواهد کرد. رابطه بین این دو متغیر مثبت و مستقیم و معنادار می باشد بنابراین با افزایش متغیر انضباط، عشق به یادگیری افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

جو روانی کلاس ، عشق به یادگیری