مقایسه اثر یک جلسه فعالیت مقاومتی بر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، بیلی روبین و اسید اوریک خون بین مردان سالمند ورزشکار و غیرورزشکار

چکیده هدف: سالمندی در انسان با کاهش عملکرد و کارایی عصبی عضلانی همراه است. این امر تا حدودی توسط افزایش فشار اکسایشی و کاهش وضعیت آنتی اکسیدانی مرتبط شناخته شده است. اسید اوریک و بیلی روبین دو آنتی اکسیدان اصلی در جریان خون اند که با ظرفیت تام آنتی اکسیدانی ارتباط معنی داری دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر یک جلسه فعالیت مقاومتی بر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، بیلی روبین و اسید اوریک در مردان سالمند ورزشکار و غیرورزشکار بود. روش پژوهش: ۸ کشتی گیر سالمند (سن ۹۸/۱±۷۵/۵۹ سال، قد ۰۸/۷±۲۵/۱۷۲ سانتی متر، وزن ۶/۱۴±۷۶ کیلوگرم) و ۷ سالمند غیرورزشکار (سن ۹/۱±۴۲/۶۱ سال، قد ۰۹/۴±۱۴/۱۷۳ سانتی متر، وزن ۱۵/۸±۷۱/۷۹ کیلوگرم) به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها برنامه تمرین مقاومتی را که شامل: پرس سینه، بازکردن زانو، کشیدن میله لت، خم کردن زانو، جلوبازو، ساق پا و پشت بازو بود را با ۶۰ تا ۷۰ درصد یک تکرار بیشینه (۱RM) و ۸ تا ۱۲ تکرار انجام دادند. نمونه های خونی در قبل، بعد و ۲۴ ساعت پس از فعالیت از سیاهرگ بازویی جمع آوری شدند. یافته ها: فعالیت مقاومتی تغییر معنی داری در هیچ یک از شاخص های مورد مطالعه ایجاد نکرد. اما، مقادیر پایه بیلی روبین تام و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی به طور غیرمعنی داری در گروه ورزشکار بالاتر بود. نتیجه گیری: یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد یک جلسه فعالیت مقاومتی تاثیر معنی داری بر وضعیت آنتی اکسیدانی سالمندان ورزشکار و غیرورزشکار نداشت. واژگان کلیدی: آنتی اکسیدان، سالمندی، اسید اوریک، بیلی روبین، کشتی

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان ، سالمندی ، اسید اوریک ، بیلی روبین ، کشتی