اثر تمرین هوازی همراه با مصرف خیار تلخ بر برخی اینکرتین های سرمی در مردان دیابتی نوع ۲

هدف: در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ میزان اینکرتین ها کاهش می یابد. اینکرتین ها نقش مهمی در هموستاز گلوکز بازی می کنند. هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین هوازی همراه با مصرف خیار تلخ بر  اینکرتین سرمی در مردان دیابتی نوع ۲ می باشد.  روش شناسی: در این مطالعه، ۳۶ مرد مبتلا به دیابت نوع ۲ (سن ۱۵/۵ ± ۰۸/۵۳ سال، وزن ۵۳/۶ ± ۰۸/۷۸ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۲۲/۱ ± ۲۲/۲۶ کیلوگرم بر متر مربع) انتخاب و به­طور تصادفی به چهار گروه (کنترل-آب، کنترل-خیار تلخ، کنترل-تمرین و تمرین+خیار تلخ) تقسیم شدند. گروه­های تمرین به­مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه (دویدن با شدت ۴۰ تا ۷۰  درصد ضربان قلب ذخیره و مدت ۱۵ تا ۴۵ دقیقه) در برنامه تمرینی هوازی فزاینده شرکت کردند. گروه­های کنترل-خیار تلخ و تمرین+ خیار تلخ ، ۲۰۰۰ میلی­گرم پودر خشک میوه خیار تلخ (در کپسول های ۵۰۰ میلی گرم) را به مدت هشت هفته (دوبار در روز قبل از صبحانه و شام) مصرف نمودند. دو روز قبل و بعد از اجرای پروتکل، در حالت ناشتا نمونه گیری از خون  انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان GLP-۱ و GIP در همه گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (۰۵/۰ p≤)، همچنین میزان GLP-۱ گروه تمرین-خیار تلخ نسبت به گروه خیار تلخ و GIP گروه تمرین-خیار تلخ نسبت به گروه خیار تلخ و تمرین افزایش معنی داری داشت (۰۵/۰ p≤). از دیگر نتایج، افزایش معنی دار در میزان  GLP-۱و GIP همه گروه های تجربی نسبت به پیش آزمون بود (۰۵/۰ p≤). نتیجه گیری: در مجموع می­توان گفت تمرین و خیار تلخ و ترکیب این دو، باعث بهبود عوامل موثر بر کنترل گلیسیمیک در مردان مبتلا به دیابت نوع ۲ می شود.

کلیدواژه ها:

فعالیت ورزشی ، مکمل گیاهی ، GLP-۱ و GIP