اثر ال-آرژنین بر استرس اکسیداتیو-نیتروزاتیو احتمالی ناشی از فعالیت ورزشی حاد در کبد موش نر ویستار

هدف: : هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مکمل دهی ال-آرژنین بر تغییرات استرس اکسیداتیو-نیتروزاتیو احتمالی ناشی از فعالیت ورزشی حاد در کبد موش بود. روش شناسی: ۳۲ سر موش صحرایی نر با وزن تقریبی ( g۲۱۰-۱۶۰) به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل، ورزش حاد (E)، مکمل ال- آرژنین (Arg) و ورزش حاد+مکمل ال-آرژنین (E+Arg)، تقسیم شد. ال- آرژنین به میزان ۰۲/۰ رژیم غذایی به دو گروه Arg و E+Arg طی ۳۰ روز گاواژ شد. برای اعمال فعالیت ورزشی حاد دو گروه E و E+Arg با سرعت ۱۶-۲۶متر بر ثانیه، به مدت ۱ ساعت و یا تا رسیدن به واماندگی بر روی تردمیل مخصوص دویدند. بافت برداری ۱ ساعت پس از فعالیت ورزشی حاد صورت گرفت.  جهت محاسبه نسبت اکسیدان-آنتی اکسیدان، وضعیت اکسیدانی تام و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، به ترتیب با روش های FRAP وFOX-۱  اندازه گیری شد. میزان نیتریک اکساید از روش گریس اندازه گیری شد. برای مقایسه میانگین‎ها آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) استفاده شد. یافته ها: میانگین بالانس اکسیدان/آنتی اکسیدان گروه های کنترل،ورزش حاد، مکمل، مکمل + ورزش حاد به ترتیب ۴۹/۴±۶۵/۳، ۱۲/۰±۹۱/۰، ۰۴/۰±۹۲/۰ و ۰۹/۰±۹۱/۰ به دست آمده است. با وجود بیشتر بودن میانگین گروه کنترل نسبت به گروه های دیگر، ولی نتایج تحلیل واریانس نشان می­دهد این تفاوت معنی دار نیست. همچنین میزان نیتریک اکساید موش­های گروه کنترل با میانگین ۳۱/۶±۰۱/۹ از سه گروه دیگر بیشتر است، اما نتایج تحلیل واریانس نشان می­دهد تفاوت معنی داری بین میزان نیتریک اکساید موش­های گروه کنترل با هر یک از سه گروه آزمایش وجود ندارد. نتیجه گیری: طبق یافته های تحقیق حاضر، نسبت اکسیدان-آنتی اکسیدان (TAC/TOS) و همچنین میزان نیتریک اکساید ۱ ساعت پس از ورزش حاد و به دنبال مصرف مکمل ال-آرژنین در هیچ یک از گروه ها تغییر معنی داری نداشت.

کلیدواژه ها:

فعالیت ورزشی حاد ، استرس اکسیداتیو-نیتروزاتیو ، بالانس اکسیدان-آنتی اکسیدان ، نیتریک اکساید ، ال آرژنین