تاثیر نظریه های شناختی در یادگیری دانش آموزان

نظریه های شناختی در یادگیری بر این باور ریشه دارند که یادگیری یک فرایند فعال در ساخت دانش و درک از طریق فرآیندهای ذهنی مانند ادراک، حافظه، استدلال، حل مسئله و تصمیم گیری است. این نظریه ها بر نقش ساختارهای شناختی، طرحواره ها و بازنمایی های ذهنی یادگیرنده در سازماندهی و تفسیر اطلاعات، و همچنین اهمیت فراشناخت و خودتنظیمی در هدایت و نظارت بر فعالیت های یادگیری تاکید می کنند. نظریه های شناختی بینش ارزشمندی در مورد چگونگی کسب، پردازش و نگهداری اطلاعات توسط یادگیرندگان ارائه می دهند و شیوه های آموزشی را برای ارتقای تجربیات یادگیری معنادار و موثر، راهنمایی می کنند.نظریه ی رشد شناختی پیاژه که توسط روانشناس سوئیسی ژان پیاژه توسعه یافته است، بیان می کند که کودکان از طریق یک سری مراحل رشدی، درک خود را از جهان به طور فعال می سازند. هر مرحله با ساختارهای شناختی و شیوه های تفکر متمایز مشخص می شود. طبق نظریه ی پیاژه، رشد شناختی از مراحل حسی-حرکتی، پیش عملیاتی، عملیات عینی و عملیات صوری عبور می کند که هر مرحله بر اساس مرحله ی قبلی بنا می شود

کلیدواژه ها:

آموزش ، یادگیری ، دانش آموزان