تاثیر بررسی فضاهای سالمندان با هدف توانبخشی و افزایش امید به زندگی

افزایش امید به زندگی رویکردیست که از سالیان دور مورد بررسی قرار گرفته است رویکردی که حتی سازمان جهانی بهداست نیز از آن چشم پوشی نکرده و طبق تخقیقات انجام شده و تحقیقات خود میتوان گفت نه تنها به عنوان رویکرد نظری بلکه به عنوان رویکردی راهبردی عملی در جامعه آن را اثبات کرد. امید و امیدواری را میتوان گفت یک نگرش ذهنی عاطفی است . در تعریفی دیگر امید به معنی انجام فعالیت ها و امور زندگی با چشم انداز مثبت است و این به این معنا نیست که اتفاقات بد را نادیده گرفت . این مفهوم بیانگر تلاش برای داشتن دید مثبت با علم احتمال وجود موقعیت های بد بالقوه است. امید داشتن به زندگی یک احساس ، میل و انتظار درانسان است که در این تحقیق سعی شده به آن پرداخته شود. تحقیقات انجام شده نشان داد که امید داشتن به زندگی و پیش بینی سطح عملکرد افراد رابطه مستقیم با یکدیگر دارند. هدف از این تحقیق عرض یابی فضاهای کالبدی سالمندان لذا روش استفاده در تحقیق کیفی و از نوع توصیفی تحلیلی که فضاهای موجود تجزیه تحلیل شده و سعی شده ایرادات آن برسی و رفع شود.

کلیدواژه ها:

سالمندان ، توانبخشی ، امید به زندگی