تهویه طبیعی و تاثی ر آن بر کاهش مصرف انر ژی مبتنی بر معماری بومی اقلیم گرم و خشک

رشد جمعیت جهان و نیاز به مسکن باعث شده است که انرژی بسیاری در بخش مسکونی مصرف شود که عمده این انرژی بخصوص در اقلیم های گرم و خشک به منظور تهویه و بهره مندی از آسایش حرارتی، صرف می شود که در نهایت این روند منجربه نابودی محیط زیست می شود. بهره گیری از معماری بومی در مورد راهکارهایی که به منظور تهویه طبیعی به کار می برد با توجه به این مورد که از انرژی های تجدیدپذیر به صورت غیرفعال و بدون صرف انرژی استفاده می کند، بسیار مفید و سودمند به نظر می رسد. در این پژوهش با روش تحقیق کیفی و استفاده از اسناد کتابخانه ای به همراه مشاهدات میدانی سعی شد، اطلاعات مربوط به تهویه طبیعی و تاثیر آن بر کاهش مصرف انرژی در اقلیم گرم و خشک به دست آید. این داده ها در نهایت به روش کیفی، توصیفی-تحلیلی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و بر اساس پیشینه ها و مدارک علمی درک شد که راهکارهایی که معماری بومی در اقلیم گرم و خشک به منظور تهویه طبیعی به کار می گیرد ، با توجه به عملکرد مطلوب آن ها در ایجاد شرایط آسایش حرارتی، در کاهش مصرف انرژی ساختمان موثر هستند .

کلیدواژه ها:

تهویه طبیعی ، کاهش مصرف انرژی ، معماری بومی ، اقلیم گرم و خشک ، انرژی های تجدیدپذیر